Η σύγχρονη επιστήμη αποδέχεται ένα φαινόμενο ως πραγματικό, μέσα από την εξέταση και εφαρμογή σαφών και άρρητων κανόνων αιτίου και αιτιατού, σαν να πρόκειται για μια καλοδουλεμένη μηχανή.

Το σώμα όμως δεν μπαίνει πάντα σε τέτοια καλούπια και τα περιστατικά αυτοΐασης είναι μια από αυτές τις περιπτώσεις.

Φράσεις όπως, «μου κόπηκε η χολή», «μου ράγισε η καρδιά» κτλ., επισημαίνουν μια στενή σύνδεση μεταξύ σώματος και πνεύματος.

Τα «θαύματα» όμως που προκαλεί η δύναμη της θέλησης και της πίστης σε πολύπλοκες ιατρικές υποθέσεις (βλ. φαινόμενο placebo), είναι που προτείνουν τη δυνατότητα του ανθρώπου για αυτοθεραπεία.

Πρόσφατες έρευνες έδειξαν έντονες αλληλεπιδράσεις μεταξύ νευρικού, ορμονικού και ανοσοποιητικού συστήματος. Μπορούμε πια να δούμε τις εγκεφαλικές δομές που ενεργοποιούνται με τη χορήγηση placebo και να καταγράψουμε τις αντιδράσεις του οργανισμού, μέσω της μαγνητικής τομογραφίας και της τομογραφίας εκπομπής ποζιτρονίων.

Η παραδοσιακή ιατρική στέκει μεν αμήχανη μπροστά στα φαινόμενα αυτοΐασης, αλλά όλο και περισσότερα μέλη της επιστημονικής κοινότητας αναγνωρίζουν σήμερα ότι η ψυχολογική κατάσταση επηρεάζει την υγεία του ασθενούς.

Εν κατακλείδει, είναι γενικά αποδεκτό ότι διαδικασίες διέγερσης της φαντασίας, η χαλάρωση, ο διαλογισμός και η προσευχή προκαλούν μεταβολές στο σώμα, αλλά μένει ακόμη να αποκωδικοποιηθεί ο πλήρης μηχανισμός αυτοθεραπείας του ανθρώπου.