Μέσα από ένα πλήθος μαρτυριών, παρατηρείται ότι τα κρεμμύδια έχουν μια ιδιαίτερη ιδιότητα απορρόφησης βακτηρίων, που μπορεί να επιδράσει θετικά, ή αρνητικά στον ανθρώπινο οργανισμό.

Το 1919, που η ισπανική γρίπη θέρισε 40 εκατομμύρια ανθρώπους, μια γιατρός κατάγραψε την περίπτωση μιας οικογένειας αγροτών, που είχαν τοποθετήσει ένα πιάτο με μια φλούδα κρεμμύδι σε κάθε δωμάτιο του σπιτιού, προκειμένου να προστατευθούν από τον ιό.

Η γιατρός παρατήρησε με έκπληξη στο μικροσκόπιο ότι ενώ η οικογένεια ποτέ δε νόσησε, ο ιός βρέθηκε μέσα στο κρεμμύδι, που είχε απορροφήσει τα βακτήρια.

Μια ακόμη μέθοδος προστασίας, που προέρχεται από την εποχή της Μαύρης Πανούκλας, προτείνει την τοποθέτηση των δύο άκρων από ένα κρεμμύδι σε μία άδεια κανάτα, δίπλα στο άρρωστο ασθενή. Το επόμενο πρωί, το κρεμμύδι θα είναι μαύρο από τα μικρόβια και ο ασθενής πιο υγιής, καθώς τα κρεμμύδια έχουν ισχυρές αντιβακτηριδιακές και αντισηπτικές ιδιότητες.

Ενώ όμως το κρεμμύδι υποβοηθά στα κρυολογήματα, επειδή απορροφά τα βακτήρια, γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο ένα κρεμμύδι που μένει εκτεθειμένο για ώρα αφού κοπεί, θεωρείται δηλητηριώδες.

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με το χημικό της εταιρείας τροφίμων Mullins Food Products, το κρεμμύδι και το υγρό της πατάτας είναι συνήθως υπεύθυνα για τροφικές δηλητηριάσεις από πατατοσαλάτα, παρόλο που συχνά κατηγορείται η μαγιονέζα για αυτά τα περιστατικά.

Το άψητο κρεμμύδι ειδικότερα, είναι ένας τεράστιος μαγνήτης βακτηρίων και δεν είναι ποτέ ασφαλές να κρατήσουμε ένα κομμένο κρεμμύδι, ούτε καν στο ψυγείο, καθώς προσελκύει τοξικά βακτήρια, που μπορεί να προκαλέσουν λοιμώξεις του στομάχου και τροφική δηλητηρίαση.