Με λένε Τάνια Παπουτσή, γεννήθηκα στην Αθήνα τον Αύγουστο του 1964.

Το Δημοτικό και το Γυμνάσιο τα τέλειωσα στην Αθήνα, όμως παρόλο που ήμουν καλή μαθήτρια δεν σκέφτηκα ποτέ να συνεχίσω πανεπιστημιακές σπουδές γιατί ένιωθα ότι ένα πτυχίο θα με οδηγούσε σε κάποιο επάγγελμα το οποίο μετά από λίγο θα με έκανε να το κάνω σαν αγγαρεία .

Φανταστείτε ότι όταν με ρωτούσαν οι δικοί μου τι ήθελα να γίνω βρισκόμουν σε αμηχανία να απαντήσω .

Όταν κάποιες στιγμές καθόμουν να σκεφτώ τι θα ήθελα να κάνω άμα μεγαλώσω δεν μου έβγαινε κάποια προτίμηση, κάτι αδιόρατο μέσα μου ¨μου έλεγε μην βιάζεσαι και θα δεις¨…

Σε κάποια φάση πλησιάζοντας η στιγμή που έπρεπε να διαλέξω μου λέει ο πατέρας μου

Τάνια σε σκέφτομαι να τελειώνεις την νομική , τι λες εσύ ;

Μπαμπά,  του απάντησα , δεν μπορώ να λέω ψέματα και όλοι οι πελάτες μου θα χάνουν τις δίκες τους.

Τελείωσα το γυμνάσιο και αμέσως μετά γράφτηκα στην Σιβιτανίδειο   για να γίνω σχεδιάστρια, τελειώνοντας   έπιασα αμέσως δουλειά σαν σχεδιάστρια εμπριμέ υφασμάτων .

Προτίμησα αυτό το επάγγελμα γιατί μου επέτρεπε να κάθομαι στην καρέκλα του σχεδιαστηρίου να δουλεύω  και  παράλληλα να ενδοσκοπώ  χωρίς να το καταλαβαίνει κανένας.

Όσο καθόμουν και συνομιλούσα με τον εαυτό μου τόσο και ένιωθα μια εσωτερική δύναμη να προσπαθεί να με κατευθύνει στις αποφάσεις και βέβαια δεν είχα καν σκεφτεί τι μπορεί να είναι αυτό. Επανειλημμένως έβλεπα την μάνα μου είτε σε όνειρα είτε σε όραμα σαν να περνά δίπλα μου και να με νουθετεί, αυτό συνέβαινε ως επί τω πλείστον στις δύσκολες μου αλλά όχι μόνο .Την μαμά μου της έχασα και ήταν νεοτάτη αυτή και μικρούλα εγώ.

Μετά από λίγο σταμάτησα αυτό το επάγγελμα και άρχισα να σχεδιάζω αντρικά και γυναικεία εσώρουχα για μια πολύ γνώστη εταιρία, δεν πρόλαβα να ριζώσω και  εκεί  και ήταν η στιγμή που γνώρισα τον Θανάση τον μετέπειτα άνδρα μου.

Σε θέλω δίπλα μου, μου είπε μόλις με είδε,  τον ακολούθησα χωρίς δεύτερη σκέψη και αμέσως μετά  γράφτηκα σε σχολή πατρονιστ –στιλιστ, έβγαζα  τα πατρόν σε μια  μεγάλη βιοτεχνία που μαζί κάναμε με αρκετά μαγαζιά λιανικής  στο γυναίκειο ρούχο.

Όλα αυτά τα έβλεπα συναρπαστικά όμως δεν με γέμιζαν, λες και από στιγμή σε στιγμή περίμενα να ακούσω κάτι άλλο.

Μέσα μου συνομιλούσα με μια αδιόρατη δύναμη και δεν ξέρω ακόμη αν ντρεπόμουν να  το πω στον άνδρα μου η φοβόμουν, μην με αποπάρει.

Κάναμε τον γιο μας  πέρασαν τα χρόνια η δύναμη αυτή ερχόταν στο προσκήνιο σαν να ήθελε να μου πει ¨δεν με προσέχεις;¨ και όπως ερχόταν έφευγε.

Ώσπου ένα καλοκαίρι στην Πάρο  έστειλα τον άνδρα μου να πάρει από το φαρμακείο  τα κλασικά χάπια για το έλκος μου, επιστρέφοντας από την Παροικιά  ο Θανάσης κρατούσε στα χέρια του δυο βιβλία  το ένα αφορούσε την ρεφλεξολογία και το άλλο κάτι παρόμοιο.

Τα χάπια; τον ρώτησα.

Πάρτα, εδώ είναι, άλλα κάποια στιγμή πρέπει να τελειώνουμε με αυτά τα χάπια, μόλις επιστρέψουμε στην Αθήνα θα πάμε κάπου να αντιμετωπίσουμε τα θέματα που σε απασχολούν, όμως αυτήν την φορά  εναλλακτικά .

Δηλαδή; ρώτησα.

Έρχεται κάποιος ιταλός ενεργειακός θεραπευτής και θέλω να  πάμε εκεί.

Έχω βαρεθεί να σε βλέπω άμα σε πονά το στομάχι σου να παίρνεις χάπια, μου απάντησε! Δεν μπορώ να φαντασθώ ότι θα περάσεις όλη σου την ζωή με τα λοζεκ για το στομάχι, τα άλλα για τις ημικρανίες και τα άλλα για τους ιλίγγους! Και όπως καταλάβατε όλα αυτά ήταν η  σωματοποίηση του πόνου της απώλειας της νεοτάτης μαμάς μου.

Είναι αλήθεια ότι ανά τακτά διαστήματα με βασάνιζαν όλα αυτά αλλά ένιωθα εγκλωβισμένη σ΄ αυτές τις καταστάσεις και έλεγα αυτό που λέει ο πιο πολύς κόσμος ,πρέπει να μάθω να ζω με τα προβλήματα μου. Μέγα λάθος, αργότερα όλα αυτά έφυγαν  θα δείτε πως, ποιο κάτω .

Και τι σχέση έχουν όλα αυτά με την ρεφλεξολογία; τον ρώτησα !

Τάνια, η ρεφλεξολογία είναι εναλλακτική ιατρική, ο βελονισμός είναι εναλλακτική ιατρική, οι ενεργειακές θεραπείες, είναι εναλλακτική ιατρική,  υπάρχουν και άλλοι τρόποι να θεραπεύεις το σώμα σου εκτός από τα χάπια, λίγη υπομονή, θα μάθω και θα σου πω, μου αποκρίθηκε και έφυγε για να διαβάσει αυτά τα βιβλία που εν τω μεταξύ όλο και πολλαπλασιαζότανε.

Εκείνο το βράδυ είδα την μάνα μου στον ύπνο μου, Τάνια αυτό είναι! δυο λέξεις μου είπε και έφυγε.

Επιστρέφοντας στην Αθήνα αποφάσισα να το εκμυστηρευτώ στον Θανάση αυτό που τόσο καιρό επιμελώς κράταγα μυστικό, αυτό ήταν ! ένιωσα ότι είπα κάτι στον κατάλληλο άνθρωπο  με αποτέλεσμα να λυθεί η γλώσσα μου .

Εν τω μεταξύ τις επόμενες μέρες  ο άνδρας μου έκλεισε ένα ραντεβού και  συναντηθήκαμε με τον ιταλό ενεργειακό θεραπευτή και μόλις με είδε και έμαθε τον λόγο της παρουσίας μου αναρωτήθηκε γιατί δεν αυτοθεραπευόμουνα! δεν ξέρω τι είδε και τι αισθάνθηκε αλλά η απάντηση του ήταν αποστομωτική και απόλυτη , Τάνια εσύ έχεις πολύ δύναμη, δεν ξέρεις να θεραπεύεσαι;

Όχι, ήταν η απάντηση μου .

Θέλεις να προσπαθήσεις μόνη σου; είμαι απόλυτα σίγουρος  ότι θα τα καταφέρεις! Θα σου δείξω  τώρα και μέχρι  αύριο δεν θα πονάς!

Δηλαδή τι να κάνω; τον ρώτησα σαστισμένη !

Να βάλεις τα χέρια σου εκεί που πονάς και να ζητήσεις να σταματήσει ο πόνος τίποτε άλλο.

Και θα φύγει; ρώτησα με ορθάνοικτα μάτια;

Ναι Τάνια θα φύγει και γέλασε με καλοσύνη. δίπλα μου ο Θανάσης κοιτούσε γεμάτος ικανοποίηση για την τροπή που πήραν τα πράγματα και κάτι ψιθύρισε.

Χωρίς να το καταλάβω το  βράδυ που με ξανά έπιασε το στομάχι μου ψάχνοντας να βρω το κουτί με τα λοσεκ διαπίστωσα ότι είχαν τελειώσει, ασυναίσθητα   ακούμπησα τις παλάμες μου στο στομάχι  και ω του θαύματος μετά από λίγο ο πόνος είχε χαθεί.

Το επόμενο ραντεβού μας με τον ιταλό ενεργειακό θεραπευτή είχε κλείσει για να μάθω να κωδικοποιώ την δύναμη που είχα και δεν γνώριζα την ύπαρξη της,  θα έλεγα ότι μου έδειχνε στο δικό μου βιβλίο τις σελίδες μου που εγώ τόσα χρόνια δεν είχα τολμήσει να ανοίξω! τόσο απλά.

Μετά  από δυο μέρες με έπιασε ένας πονοκέφαλος και αποφάσισα να μην πάρω παυσίπονο και να εφαρμόσω το ίδιο που έκανα και με το στομάχι μου  και πάλι σαν από θαύμα ο πόνος εξαφανίστηκε . Μετά μερικές μέρες αυτός που πονούσε στην μέση του  ήταν ο Θανάσης , τον έβαλα και κάθισε σε μια καρέκλα και  μετά από δέκα λεπτά  ο πόνος είχε φύγει .

Σιγά  σιγά μπορούσα να διακρίνω και την ανατομία του σώματος λες και ήμουν  υπέρηχος .

Τα  έχασε  και ο Θανάσης για την τροπή που πήραν τα πράγματα  όμως αμέσως μου είπε αυτό που εγώ η φοβόμουν η ντρεπόμουν τόσα χρόνια να πω .

Τάνια έχεις δύναμη θεραπεύτριας .

Οπότε άδραξα την ευκαιρία και  του είπα  ότι και απόψε είδα την μαμά μου στον ύπνο μου η οποία μου είπε να πάω στην εκκλησία που είναι κοντά μας και εκεί θα μου ανοιχτεί ο ορίζοντας που επί χρόνια έψαχνα , έτσι και έγινε .

Η δύναμη που είχα μέσα μου μου αποκαλύφθηκε πανηγυρικά μέσα στον Ναό, Τάνια είσαι θεραπεύτρια!  άκουσα την φωνή της, σιγά σιγά θα δεις αυτό το θεϊκό χάρισμα να ξεδιπλώνεται μπροστά σου, Τάνια είσαι ευλογημένη  σεβάσου την μνήμη μου και καλό ταξίδι στην καινούργια σας ζωή, ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΠΟΥ ΕΨΑΧΝΕΣ.